Եւ խորհուրդ Աքիտոփելայ զոր խորհէր յաւուրսն առաջինս, որպէս թէ հարցանիցէ ոք բան յԱստուծոյ, այնպէս էր ամենայն խորհուրդն Աքիտոփելայ ե՛ւ առ Դաւթի ե՛ւ առ Աբիսողոմայ։
Եւ լուան ամենայն եղբարք նորա եւ քորք նորա զամենայն անցսն՝ որ անցին ընդ նա, եւ՝՝ եկին առ նա, եւ ամենեքին ոյք յառաջագոյն գիտէին զնա. կերան եւ արբին առ նմա, եւ մխիթարեցին զնա, եւ զարմացան՝՝ ի վերայ ամենայնի զոր ած ի վերայ նորա Տէր. եւ ետուն նմա իւրաքանչիւր մէն մի որոջ, եւ չորեքդրամեան մի ոսկի անգիր՝՝։
Զի լուայ զպարսաւանս բազմաց, շուրջ զինեւ միախուռն ժողովելոց. թէ՝ Արիք եւ յարիցուք ի վերայ նորա ամենայն արք բարեկամք դորա. հնարեցարուք նմա հնարս՝՝, թերեւս խաբեսցի եւ յաղթեսցուք նմա, եւ խնդրեսցուք զվրէժ մեր ի նմանէ։
Լալով ելաց ի գիշերի, եւ արտասուք իւր ի վերայ ծնօտից իւրոց, եւ ոչ գտաւ մխիթարիչ նմա յայնմ աւուր՝՝ ի սիրելեաց իւրոց. ամենայն բարեկամք նորա անարգեցին զնա, եւ եղեն նմա իբրեւ թշնամիք։