6 Թերեւս լիցի զօրութիւն ի բերան իմ, զշարժել շրթանց իմոց ոչ խնայեցից։
Հեծեծելով հասուցից ի նա զբանս իմ, խօսեցայց դառնութեամբ անձին թախծեալ,
Արդ զկծեցուցից եւ ես զձեզ բանիւք, շարժեցից եւ ես իբրեւ զձեզ զգլուխ իմ։
Եթէ ասիցեմ եթէ խօսեցայց՝ մոռանամ, զերեսս ի վայր արկեալ՝ հեծեծեցից։
Շարժեալ եմ ամենայն անդամօք իմովք, զի գիտեմ զի անարատ զիս ոչ թողուցուս։