2 Լուայ այդպիսի ինչս բազումս. մխիթարիչք չարեաց ամենեքեան։
Կրկնեալ անդրէն Յոբայ ասէ.
Եւ զիար՞դ մխիթարեցէք զիս սնոտեօք, եւ ինձ ձեւք դադարելն ոչ ինչ է՝՝։
Այլ ուրեմն խոտան են բանք ճշմարտի. քանզի ոչ եթէ ի ձէնջ խնդրեմ զօրութիւն։
կամ ուտիցի՞ հաց առանց աղի, կամ գուցէ՞ համ ի բանս ունայնս։
եւ ոմանք ի սիրոյ, քանզի գիտեն եթէ ի պատասխանատուութիւն աւետարանին կամ.
Գիտասջիք, եղբարք իմ սիրելիք, եղիցի ամենայն մարդ արագ առ ի լսել, եւ ծանր առ ի խօսել, եւ ծանր առ ի բարկանալ։