18 Երկիր, մի՛ ծածկեր զարիւն մարմնոյ իմոյ՝՝, եւ մի՛ լիցի տեղի աղաղակի իմոյ։
Եւ արդ անիծեալ լիջիր դու ի վերայ երկրի, որ եբաց զբերան իւր ընդունել զարիւն եղբօր քո ի ձեռաց քոց։
եւ մի՛ ծածկեսցին անօրէնութիւնք նոցա։
Անիրաւութիւն ինչ ոչ էր ի ձեռին իմում, աղօթք իմ սուրբ էին։
Եւ արդ ահա յերկինս է վկայն իմ, եւ իրաւագէտն իմ ի բարձունս։
կամ թէ խնդրուածոց նորա լուիցէ՞ Տէր. եթէ՝՝ ի հասանել ի վերայ նորա տագնապի,
Յորժամ համբառնայցէք զձեռս ձեր՝ դարձուցից զերեսս իմ ի ձէնջ, եւ եթէ յաճախիցէք յաղօթս՝ ոչ լուայց ձեզ. զի ձեռք ձեր լի են արեամբ։
Զի ահաւասիկ Տէր ի սրբութենէ իւրմէ ածցէ բարկութիւն ի վերայ՝՝ բնակչաց երկրի. եւ յայտնեսցէ երկիր զարիւն իւր, եւ ոչ ծածկեսցէ զսպանեալսն։
Երկիր, երկիր, երկիր, լուր զպատգամս Տեառն։
զի արիւն նորա ի միջի նորա է. ի սալաքարի վերայ եդի զնա, եւ ոչ հեղի՝՝ զնա յերկիր ծածկել զնա հողով։