16 Խարշեցաւ փոր իմ ի լալոյ՝՝, եւ ի վերայ արտեւանանց իմոց ստուերք մահու։
Հասցեն խնդրուածք իմ առ Տէր, եւ յանդիման նորա կաթեցուսցէ ակն իմ։
Շլացան ի բարկութենէ աչք իմ, զի պաշարեալ եմ մեծապէս յամենեցունց։՝՝
Եթէ միանգամայն առաւօտ նոցա ի ստուերս մահու է, եթէ ի միտ առնուցու զխռովութիւն ստուերաց մահու։՝՝
Ոչ ի սպառ բարկանայ Տէր, եւ ոչ յաւիտեան պահէ ոխս։
Մի՛ լինիք որպէս զձիս եւ զջորիս զի ոչ գոյ ի նոսա իմաստութիւն. ի սանձս եւ ի դանդանաւանդս ճմլեսցես զկզակս նոցա, որ առ քեզ ինչ ոչ մերձեսցին։
Օրհնեցէք զՏէր յօրհնութիւն նոր, զի բարի է,՝՝ սաղմոս ասացէք նմա օրհնութեամբ.
Ամաչեսցեն եւ յամօթ լիցին որ խնդրէին զանձն իմ, դարձցին յետս եւ ամաչեսցեն ոյք խորհէին ինձ չար։
Զոր օրինակ զարմասցին բազումք ի վերայ քո, (այնպէս անշքեսցի տեսիլ քո ի մարդկանէ, եւ փառք քո՝՝ յորդւոց ի մարդկանէ,)
Վասն այսորիկ ես ահաւասիկ ի լալ մատուցեալ եմ. ակն իմ իջոյց արտասուս, զի հեռի եղեն յինէն մխիթարիչք՝՝ իմ, որ դարձուցանէ զանձն իմ յիս. մատնեցան որդիք իմ յապականութիւն, զի զօրացաւ թշնամին։
Յայնժամ ասէ ցնոսա. Տրտում է անձն իմ մինչեւ ի մահ, մնացէք աստ եւ արթուն կացէք։