11 Քանզի մատնեաց զիս Տէր ի ձեռս անիրաւին, եւ ի մէջ ամպարշտաց ընկէց զիս։
կամ թէ բարւո՞ք թուիցի քեզ՝ թէ անիրաւ իցեմ. զի մերժեցեր զգործս ձեռաց քոց, եւ ի խորհուրդս ամպարշտաց հայեցար։՝՝
Բարկութեամբ վարեալ կործանեաց զիս, կրճտեաց ի վերայ իմ զատամունս. նետք հինից նորա տեղացին ի վերայ իմ, տիգօք աչաց խաղաց ի վերայ իմ. արագ արագ եհար զիս ի ծունկս. միանգամայն ասպատակեցին ի վերայ իմ։՝՝
Մինչդեռ ի խաղաղութեան էի, քայքայեաց զիս. առեալ զվարսից իմոց փետեաց զիս. կացոյց զիս իբրեւ զդէտ։
Ընդէ՞ր հալածէք դուք զիս իբրեւ զՏէր՝՝, եւ մարմնովք իմովք չիցէ՞ք յագեալ։
Արդ գիտասջիք՝ զի Տէր է որ խռովեացն, եւ ամուրս ի վերայ իմ բարձրացոյց։
Եւ ել Սատանայ յերեսաց Տեառն, եւ եհար զՅոբ չարաչար կեղով յոտից մինչեւ ցգլուխ։
Կենդանի է Տէր որ այսպէս դատեցաւ զիս, եւ Ամենակալն՝ որ դառնացոյց զանձն իմ։
եւ ծածկեա յերկրի բացէ ի բաց առ հասարակ, եւ լից զերեսս նոցա անարգանօք։
Զերեսս՝՝ դատաւորաց նորա ծածկեսցէ. եւ եթէ ոչ նա է՝ ո՞վ իցէ։
Իմաստուն արարից զքեզ եւ խելամուտ ի ճանապարհ յոր եւ գնասցես, եւ հաստատեցից ի վերայ քո զաչս իմ։
եւ ի նմա՝՝ է պատրաստեալ զանօթս մահու, եւ զնետս իւր այրեցելովք է գործեալ։
Յայնժամ ետ զնա ի ձեռս նոցա, զի ի խաչ ելանիցէ։
Քանզի արգել Աստուած զամենեսին յանհաւանութիւն, զի ամենեցուն ողորմեսցի։
Եւ զի մի՛ առաւելութեամբ յայտնութեանցն հպարտացայց, տուաւ ինձ խայթ մարմնոյ, հրեշտակ Սատան, կռփել զիս, զի մի՛ հպարտացայց։
Եւ ասէ Սաւուղ ցԴաւիթ. Դու արդար ես քան զիս. զի դու հատուցեր ինձ բարիս, եւ ես հատուցի քեզ չարիս։