34 Զի վկայութիւն ամպարշտաց մահ է՝՝. հուր այրեսցէ զտունս կաշառառուաց։
Ապա թէ իցէ ի ձեռին քում անօրէնութիւն, հեռի արա զայն ի քէն, եւ անօրէնութիւն ի յարկի քում մի՛ ագցի։
Սակայն մի՛ ոք որ չար իցէ՝ յուսասցի անպարտ լինել. ամենայն որ միանգամ բարկացուցանեն զՏէր, միթէ ո՞չ լինիցի նոցա խնդիրք։՝՝
Զբողբոջ նորա թառամեցուսցէ հողմ, թօթափեսցի ծաղիկ նորա։
Բնակեսցէ ի յարկի նորա ի գիշերի իւրում. ցրուեսցին վայելչութիւնք նորա ծծըմբով։՝՝
Կրկնեալ անդրէն Սովփարայ Մինեցւոյ ասէ.
Եւ զի՞նչ է յոյս ամպարշտի, զի յեցեալ կայցէ. վստահացեալ ի Տէր թերեւս ապրիցէ՞,՝՝
Կեղծաւորք սրտիւք գրգռեսցեն զսրտմտութիւն, ոչ գուժեսցեն զի կապեաց զնոսա։
Արդ այնպէս եղիցի վախճան ամենեցուն որ մոռանայցեն զՏէր. զի յոյս ամպարշտի կորիցէ։
Թշնամիք նոցա զգեցցին զամօթ, յարկք ամպարշտի ոչ եւս իցեն։
Վա՜յ անձին իմում, զի կորեաւ՝՝ երկիւղած յերկրէ, եւ ոչ գոյ ուղիղ ի մէջ մարդկան. ամենեքին արեամբ դատին՝՝, իւրաքանչիւր զընկեր իւր նեղելով նեղեն՝՝։
եւ կտրեսցէ զնա ընդ մէջ, եւ զբաժին նորա ընդ կեղծաւորս դիցէ. անդ եղիցի լալ եւ կրճել ատամանց։
Ահաւասիկ կամ ես. տուք զինէն պատասխանի առաջի Տեառն եւ առաջի օծելոյ նորա, եթէ զեզն ուրուք առի՞, կամ զէշ ուրուք վարեցի՞, կամ յաղթահարեցի՞ զոք ի ձէնջ, կամ թէ զրկեցի՞ ինչ զոք, յո՞յր ձեռաց առի հաս կամ կօշիկս. տուք զինէն պատասխանի՝՝, եւ հատուցից ձեզ։
Եւ ոչ գնացին որդիքն նորա զճանապարհս նորա, եւ թիւրեցան զհետ զօշաքաղութեան. առնուին կաշառս եւ թիւրէին զիրաւունս։