22 Մի՛ հաւատասցէ դառնալ ի խաւարէ, զի հրամայեալ է արդէն ի ձեռս երկաթոյ։
Եւ մինչդեռ խօսէր ընդ նոսա, ահա հրեշտակն էջ առ նոսա. եւ ասէ. Ահա այս չարութիւն ի Տեառնէ է. զի՞ եւս համբերից Տեառն։
Կարգեալ է ի կերակուր անգեղաց. գիտէ ի միտս իւր՝ թէ մնալոց է ի կործանումն։
Զբողբոջ նորա թառամեցուսցէ հողմ, թօթափեսցի ծաղիկ նորա։
Երկերուք եւ դուք ի ծածկելոց. զի բարկութիւն ի վերայ անօրինաց եկեսցէ, եւ ապա գիտասցեն թէ ուր է նիւթ նոցա։՝՝
Զի եթէ բազում ծնանիցին նմա որդիք՝ ի սպանումն եղիցին, եւ եթէ յերիտասարդութիւն հասանիցեն՝ մուրացիկ շրջեսցին։՝՝
Խնայեաց զանձն նորա ի մահուանէ, չանկանել նմա ի պատերազմի։
Բայց զամպարիշտս ոչ կեցուսցէ, զի ոչ կամեցան նոքա ճանաչել զՏէր, եւ զի խրատեալք եւ անհնազանդք էին։՝՝
Զի զի՞նչ է զօրութիւն իմ եթէ համբերից, կամ զի՞նչ ժամանակ՝ զի հանդարտեսցէ անձն իմ՝՝։
Եւ եթէ կարդացից եւ անսասցէ՝ չհաւատամ թէ լուաւ իսկ ինձ։
Եւ ընկէց զարծաթն ի տաճարին եւ գնաց, եւ չոգաւ խեղդեցաւ։