1 Զի այր կանանցածին սակաւակեաց է եւ լի բարկութեամբ.
Եւ ցԱդամ ասէ. Փոխանակ զի լուար ձայնի կնոջդ քո, եւ կերար ի ծառոյ անտի յորմէ պատուիրեցի քեզ անտի միայն չուտել, եւ կերար ի նմանէ,՝՝ անիծեալ լիցի երկիր ի գործս քո. տրտմութեամբ կերիցես զնա զամենայն աւուրս կենաց քոց։
Եւ ասէ Յակոբ ցփարաւոն. Աւուրք ամաց կենաց իմոց զորս պանդխտեցայ՝ հարեւր եւ երեսուն ամ է. սակաւք եւ դժուարինք եղեն աւուրք ամաց կենաց իմոց, եւ ոչ հասին յաւուրս ամաց կենաց հարց իմոց, զոր աւուրս պանդխտեցան։
ասէ ցհայր իւր. Գլո՜ւխ իմ, գլո՜ւխ իմ։ Եւ ասէ ցպատանին. Տար զդա առ մայր իւր։
Կամ թէ ո՞չ սակաւ իցէ ժամանակ կենաց իմոց. թոյլ արա ինձ սակաւիկ մի հանգչել,
Ո՞ ոք իցէ մարդ որ եղեւ անարատ, կամ ո՞ ոք կանանցածին լինելոց է արդար։
Զիա՞րդ լինիցի մարդ արդար առաջի Տեառն, կամ ո՞վ սրբեսցէ զանձն իւր ի կանանցածնաց։
Զի եթէ լուսնի հրամայեսցէ, եւ ոչ ծագէ՝՝. եւ աստեղք ոչ են սուրբ առաջի նորա.
Այլ մարդ աշխատութեամբ ծնանի. ձագք արծուեաց՝՝ ի բարձունս թռչին։
Ո՞չ ապաքէն իբրեւ զփորձութիւն են վարք մարդոյ ի վերայ երկրի, եւ իբրեւ զառօրեայ վարձք վարձկանի կեանք նորա։
Եւ կեանք իմ թեթեւագոյնք են քան զխօսս, եւ կորեան յունայնութեան յուսոյ։՝՝
(զի երիկեանք եմք, եւ ոչ գիտեմք. քանզի ստուեր են կեանք մեր ի վերայ երկրի.)
Այլ իմ կեանք թեթեւագոյն են քան զսուրհանդակ, փախեան եւ ոչ երեւեցան։
Տեսցեն բազումք եւ երկիցեն եւ յուսասցին ի Տէր. երանեալ է այր որոյ անուն Տեառն յոյս է նորա՝՝. ոչ հայեցաւ նա ի նանրութիւն, եւ ոչ ի մոլութիւն սուտ։
Բազում արարեր դու, Տէր Աստուած իմ, զսքանչելիս քո, եւ խորհրդոց քոց ոչ ոք է որ նմանի քեզ. պատմեցի եւ խօսեցայ՝ եւ բազում եղեն՝՝ քան զթիւ։
Սիրեաց զչարութիւն քան զբարութիւն. զանօրէնութիւն քան զխօսս արդարութեան։
Եւ ատեցի ես զկեանս իմ. զի չար էր ինձ արարածն, որ արարեալ էր ի ներքոյ արեգական. զի ամենայն ինչ ունայնութիւն է եւ յօժարութիւն ոգւոյ։
Զի ամենայն աւուրք նորա՝ ցաւոց, եւ տրտմութեան՝ զբօսանք իւր, եւ գիշերի ոչ ննջէ սիրտ նորա. սակայն եւ այս ընդունայնութիւն է։
Ընդէ՞ր է ինձ այս զի ելի յարգանդէ տեսանել զցաւս եւ զվաստակս, եւ վախճանեցան ամօթով աւուրք իմ։
Ամէն ասեմ ձեզ. Չէ յարուցեալ ի ծնունդս կանանց մեծ քան զՅովհաննէս մկրտիչ. բայց փոքրիկն յարքայութեան երկնից՝ մեծ է քան զնա։