20 Երկու ինչք պիտոյ են ինձ՝՝, եւ յայնժամ յերեսաց քոց ես ոչ թաքեայց։
Զի ո՞վ է ոսոխն իմ եկեսցէ, զի արդ կարկեցայց եւ պակասեցայց։
Զձեռն քո ի բաց արա յինէն, եւ ահ քո զիս մի՛ զարհուրեցուսցէ։
Մարդոյ լեզուանւոյ մի՛ յաջողեսցի ի վերայ երկրի, զայր մեղաւոր չարիք իւր որսասցեն ի կորուստ։