16 Եւ այն դիպեսցի՝՝ ինձ ի փրկութիւն, քանզի ոչ մտցէ առաջի նորա նենգութիւն։
Լուարուք, լուարուք բանից իմոց, զի պատմեցից ձեզ լու ի լու։
Զի ճշմարտութիւն եւ յանդիմանութիւն ի նմանէ է, հանցէ ի սպառ զիրաւունս իմ։
Զի ինքն է տեսօղ գործոց մարդկան, եւ ղօղեաց ինչ ոչ ի նմանէ՝ զոր գործեցին։
Կեղծաւորք սրտիւք գրգռեսցեն զսրտմտութիւն, ոչ գուժեսցեն զի կապեաց զնոսա։
Արդ այնպէս եղիցի վախճան ամենեցուն որ մոռանայցեն զՏէր. զի յոյս ամպարշտի կորիցէ։
Ի ճանապարհս վկայութեանց քոց զուարճացայ, որպէս յամենայն ի մեծութեան։
Սաստեցեր ամբարտաւանից, անիծեալ ոյք խոտորեցան ի պատուիրանաց քոց։
Առ քեզ, Տէր, կարդացի. Աստուած իմ, մի՛ լռեր յինէն. մի՛ երբեք լռեսցես յինէն, զի մի՛ նմանիցիմ այնոցիկ ոյք իջանեն ի գուբ։
Օգնական ընդունելի իմ՝՝ Տէր, եւ եղեւ ինձ փրկութիւն. սա է իմ Աստուած եւ փառաւոր արարից զսա. Աստուած հօր իմոյ, եւ բարձր արարից զսա։
Մերժեցան ի Սիոնէ՝՝ անօրէնք, դողումն կալցի զամպարիշտս։ Իսկ արդ ո՞ պատմեսցէ ձեզ եթէ հուր բորբոքեալ կայ, կամ ո՞ պատմեսցէ ձեզ զտեղւոյն՝՝ յաւիտենից։
Արդարեւ սուտ իսկ էին բլուրք եւ զօրութիւնք բարձանց՝՝. բայց ի ձեռն Տեառն Աստուծոյ մերոյ է փրկութիւն Իսրայելի։
Զի այսպէս պատուիրեաց մեզ Տէր. Եդի զքեզ ի լոյս հեթանոսաց՝ լինել քեզ ի փրկութիւն մինչեւ ի ծագս երկրի։