1 Ահա զայս ամենայն ետես ակն իմ, եւ լուաւ ունկն իմ։
Եթէ էր տակաւին բան ճշմարիտ եղեալ ի խօսս քո, ոչ ինչ յայդպիսեաց չար պատահէր քեզ։ Ուրեմն ո՞չ ընդունիցի ունկն իմ հրաշակերտս ի նմանէ։
Ահաւասիկ զայս այսպէս քննեցաք, այս է զոր լուաքն. բայց դու գիտասջիր յանձն քո՝ զինչ գործեցեր։
Ո՞ զարթոյց յարեւելից զարդարութիւն, եւ կոչեաց զնա զհետ իւր. երթիցէ եւ տացէ հատուցումն յանդիման հեթանոսաց. զարհուրեցուսցէ զթագաւորս, եւ տացէ հողոյ զսուրս նոցա, եւ իբրեւ զխռիւ մերժեսցէ զնետս նոցա։
զոր տեսաքն եւ լուաք, պատմեմք եւ ձեզ, զի եւ դուք հաղորդութիւն ունիցիք ընդ մեզ, եւ մեր հաղորդութիւնն իցէ ընդ Հօր եւ ընդ Որդւոյ իւրում Յիսուսի Քրիստոսի։