20 Փոփոխէ զշրթունս հաւատարմաց, եւ զհանճար ծերոց ծանեաւ։
Փոփոխէ զսիրտս իշխանաց երկրի, մոլորեցոյց զնոսա ի ճանապարհի զոր ոչ գիտէին։
Զի զսիրտս իւրեանց թաքուցին յիմաստութենէ, վասն այսորիկ մի՛ բարձրացուսցես զնոսա։
Ոչ բազմաժամանակեայք են իմաստունք, եւ ոչ ծերք գիտեն զիրաւունս։
Զի լռեցոյց Աստուած ի նմանէ զիմաստութիւն, եւ ոչ ետ նմա բաժին ի հանճարոյ։
Շրթունք արդարոյ ճանաչեն զբարձունս, եւ անզգամք ի կարօտութեան՝՝ սատակեսցին։
Շրթունք ճշմարիտք հաստատեն զվկայութիւն, վկայ վաղվաղուկ՝ ունի՝՝ լեզու անիրաւ։
Պիղծ են առաջի Տեառն շրթունք սուտք, իսկ որ առնէ զհաւատս՝ ընդունելի է նմա։