Զի զամենայն զայս ետու ի սիրտ իմ, եւ սիրտ իմ ետես՝՝ զայս ամենայն. որպէս արդարքն եւ իմաստունքն, եւ գործք նոցա ի ձեռս Աստուծոյ. քանզի զսէր եւ զատելութիւն ոչ գիտէ մարդն. ամենայն ինչ առաջի երեսաց նորա է։
Այսպէս ասէ Տէր Աստուած՝ որ արար զերկինս եւ կանգնեաց զնա, որ հաստատեաց զերկիր եւ որ ի նմա, որ ետ շունչ մարդկան որ ի վերայ նորա, ոգի ամենեցուն որ կոխեն զնա։