4 Մի՛ ասեր թէ՝ Սուրբ եմ գործովք եւ անարատ առաջի Տեառն։
Գիտես զի ոչ ամպարշտեցայ, այլ ո՞վ է որ ի ձեռաց քոց հանիցէ։
Այլ թէ զիա՞րդ Տէր խօսեսցի ընդ քեզ, եւ բացցէ զշրթունս իւր ընդ քեզ։
Իսկ արդ ո՞վ իցէ սուրբ յաղտոյ՝՝, այլ եւ ոչ ոք.
Զի՞նչ իրաւունս համարեցար զայդ. ո՞վ ես դու զի ասես թէ՝ Արդար եմ առաջի Տեառն.
Եղիցի ինձ քաղաքն իմ գերեզման՝ յորոյ վերայ պարսպացն ճեմէի, եւ ի նա ոչ խնայեցից. զի ոչ սուտ արարից զբանս սրբոյն Աստուծոյ իմոյ։՝՝
Զի թէ մեղայ՝ զի՞նչ կարիցեմ առնել քեզ, որ գիտեսդ զմիտս մարդկան. ընդէ՞ր եդիր զիս քեզ ոսոխ, եւ իցեմ քեզ բեռն։
զի պարգեւս բարեաց պարգեւեցից՝՝ ձեզ. զօրէնս իմ մի՛ թողուք.
Այլ զՏէր, զնոյն զՔրիստոս՝՝ սուրբ առնիջիք ի սիրտս ձեր. պատրաստ իցէք տալ պատասխանի ամենայնի որ խնդրիցէ զբանն՝ որ է վասն յուսոյն ձերոյ, այլ հեզութեամբ եւ երկիւղիւ.