17 Աղօթք քո իբրեւ զարուսեակն, ի միջօրէի ծագեսցեն քեզ կեանք, վստահացեալ լիցիս՝ զի կայ քո յոյս, ի հոգոց եւ ի տատամսութենէ երեւեսցի քեզ խաղաղութիւն։
Եւ օրհնեաց արքայ Դաւիթ զՏէր առաջի եկեղեցւոյն՝ եւ ասէ. Օրհնեալ է Տէր Աստուած Իսրայելի հարցն մերոց յաւիտենից մինչեւ յաւիտեանս.
Հանդարտեսցես՝ եւ ոչ ոք իցէ որ պատերազմիցի ընդ քեզ։
Ապա համարձակեսցիս առաջի Տեառն, հայեցեալ յերկինս զուարթութեամբ։՝՝
Դարձուսցէ քեզ յարկն արդարութեան՝՝, եւ ի ճանապարհս քո եղիցի լոյս։
յորժամ լուսաւոր էր ճրագ նորա ի վերայ գլխոյ իմոյ, յորժամ լուսով նորա գնայի ի խաւարի.
Բարձր է ի վերայ ամենայն ազգաց Տէր, եւ յերկինս են փառք նորա։
Նեխեցան եւ փտեցան վէրք իմ յերեսաց անզգամութեան իմոյ։
Ճանապարհք արդարոց իբրեւ լոյս ծագեն, առաջնորդեն եւ լուսաւորեն, մինչեւ տիւն լուսաւորեսցէ։
եւ ծանիցուք եւ զհետ երթիցուք ճանաչել զՏէր իբրեւ զառաւօտ պատրաստական գտցուք զնա՝՝, եւ եկեսցէ մեզ իբրեւ զանձրեւ կանուխ եւ զանագան յերկրի՝՝։
Եւ ծագեսցէ ձեզ երկիւղածաց անուան իմոյ արեգակն արդարութեան, եւ բժշկութիւն ի թեւս նորա. եւ ելջիք եւ խայտասջիք իբրեւ որթք արձակեալք ի կապոյ՝՝։