5 կամ թէ ամք քո իբրեւ զա՞ռն,
զի վերստին խնդրեցեր զանօրէնութիւնս իմ, եւ զմեղս իմ քննեցեր։
Ահա Հզօրն սաստիկ է, եւ ոչ իմասցուք, թիւ ամաց նորա անսպառ։
Որչափ հեռի են արեւելք յարեւմտից, այնպէս հեռի արար ի մէնջ զանօրէնութիւնս մեր։
եւ իբրեւ զվերարկու գալարեսցես զնոսա՝ իբրեւ զհանդերձ՝՝, եւ գալարեսցին. բայց դու նոյն իսկ ես, եւ ամք քո ոչ պակասեսցեն։
Եւ այս եւս մի՛ լիցի ի ձէնջ ծածկեալ, սիրելիք, զի մի օր Տեառն իբրեւ զհազար ամ է, եւ հազար ամ՝ իբրեւ զմի օր։
