Հանգուցեալ էր ի մանկութենէ իւրմէ Մովաբ, եւ յուսացեալ էր ի փառս՝՝ իւր, եւ չէր թափեալ աման յամանոյ, եւ ոչ երթեալ ի գերութիւն. վասն այնորիկ կայր համ նորա ի նմին, եւ հոտ նորա ոչ պակասեաց։
Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ՝ քննեցից զԵրուսաղէմ ճրագաւ, եւ խնդրեցից վրէժ յարանցն որ արհամարհեցին զպահպանութիւնս՝՝ իւրեանց. որ ասէին ի սիրտս իւրեանց. Ոչ բարի ինչ առնէ Տէր, եւ ոչ չար։