Եւ էին խաշինք նորա՝ եւթն հազար ոչխար, ուղտք երեք հազարք, լուծք եզանց հինգ հարեւր, եւ էշք մատակք արօտականք հինգ հարեւր. եւ սպասք բազում յոյժ, եւ գործք մեծամեծք էին նորա ի վերայ երկրի.՝՝ եւ էր այրն այն ազնուական քան զամենայն արեւելեայսն։
Եւ իբրեւ յանգ ելանէին աւուրք խրախութեանն, առաքէր Յոբ եւ սրբէր զնոսա. յարուցեալ ընդ առաւօտս մատուցանէր վասն նոցա զոհս ըստ թուոյ նոցա, եւ զուարակ մի վասն մեղաց՝ ընդ որդւոց նոցա.՝՝ քանզի ասէր Յոբ, թէ՝ Գուցէ որդիքն իմ ի միտս իւրեանց իմացան չարութիւն զԱստուծոյ. այսպէս առնէր Յոբ զամենայն աւուրս նոցա։