Եւ ոչ լուաւ արքայ ժողովրդեանն, զի էր խոտորումն ի Տեառնէ. զի հաստատեսցէ Տէր զբան իւր զոր խօսեցաւ ի ձեռն Աքիայ Սիլովնացւոյ, վասն Յերոբովամայ որդւոյ Նաբատայ։
Եւ ասեն Ղեւտացիքն Յեսու եւ Կադմիէլ. Եղբարք, օրհնեցէք զՏէր Աստուած մեր՝՝ յաւիտեանս յաւիտենից, եւ եղիցի օրհնեալ փառք Տեառն, եւ բարձրասցի օրհնութիւն նորա եւ գոհութիւն։ Եւ սկսաւ օրհնել Եզրա զՏէր Աստուած եւ ասէ՝՝.
Եւ նորա հայեցեալ ընդ նա՝ ասէ՝՝. Իբրեւ զմի ի կանանց անզգամաց խօսեցար. եթէ զբարիսն ընկալաք ի ձեռանէ Տեառն՝՝, չարեացս ո՞չ համբերիցեմք։ Եւ յայսմ ամենայնի որ ինչ անցք անցին ընդ նա՝՝, ոչ մեղաւ Յոբ շրթամբք իւրովք առաջի Տեառն, եւ ոչ ետ անզգամութիւն Աստուծոյ՝՝։