Եւ պատուէր ետ Աբիսողոմ մանկտւոյ իւրում եւ ասէ. Տեսէք, յորժամ զուարթասցի սիրտն Ամոնայ ի գինւոյ, եւ ասացից ձեզ. Հարէք զԱմոն եւ սպանէք զնա, մի՛ երկնչիք. զի ո՞չ ապաքէն ես իցեմ որ հրամայիցեմ ձեզ. քաջալերեցարուք եւ լերուք յորդիս զօրութեան։
Եւ մինչդեռ նա խօսէր, այլ հրեշտակ եկն եւ ասէ ցՅոբ. Ասպատակաւորք ասպատակեցին ի մեզ երեք առաջք, եւ պատեցան զուղտուքն եւ գերեցին զնոսա, եւ զմանկտին կոտորեցին սրով. ես միայն ապրեալ՝ եկի պատմել քեզ։
Եւ ունայնութիւն է յամենայնի. պատահար է՝՝ յարդարն եւ յամպարիշտն, ի բարին եւ ի չարն, ի սրբումն եւ ի պղծում, որ մատուցանէ պատարագ՝ եւ որ ոչն մատուցանէ. որպէս որ բարին է՝ եւ որպէս որ մեղանչէն, որպէս որ երդնուն՝ եւ որպէս որ յերդմանէն երկուցեալ է։
Ձեզ ասեմ, ձեզ ասեմ, անցաւորք ճանապարհաց, դարձայք հայեցարուք եւ տեսէք, թէ իցե՞ն երբեք ցաւք ըստ ցաւոց լեալ՝ որ ի վերայ իմ հասին. բարբառեցաւ յիս Տէր, եւ կորացոյց զիս՝՝ յաւուր բարկութեան սրտմտութեան իւրոյ։