Եւ ասէ ցնա Տէր. Նայեցա՞ր մտօք քովք ընդ ծառայ իմ ընդ Յոբ, զի ոչ գոյ իբրեւ զնա ի վերայ երկրի, այր անարատ, ճշմարիտ՝՝ աստուածապաշտ, մեկնեալ յամենայն իրաց չարաց՝՝։
Եւ ասէ Տէր ցՍատանայ. Ապաքէն հայեցա՞ր ընդ ծառայ իմ Յոբ, զի ոչ գոյ իբրեւ զնա ի վերայ երկրի այր ճշմարիտ, անարատ,՝՝ աստուածապաշտ, մեկնեալ յամենայն չարութենէ՝՝, եւ տակաւին կայ յանմեղութեան. եւ դու տարապարտ խօսեցար կորուսանել զինչս նորա՝՝։
Եւ դու տես քեզ յամենայն ժողովրդենէդ արս զօրաւորս, աստուածապաշտս, արս արդարակորովս որ ատիցեն զհպարտութիւն, եւ կացուսցես զնոսա ի վերայ դոցա հազարապետս եւ հարիւրապետս եւ յիսնապետս եւ տասնապետս։
Շաւիղք կենաց խոտորեն ի չարեաց, երկայնութիւն կենաց ճանապարհք արդարութեան։ Որ ընդունի զխրատ՝ ի բարիս եղիցի, եւ որ պահէ զյանդիմանութիւն՝ իմաստնասցի։ Որ զգուշանայ ճանապարհաց Տեառն՝ պահէ զանձն իւր. որ սիրէ զկեանս՝ խնայեսցէ ի բերան իւր։
եւ ամենայն խառնիճաղանճ զօրաց նորա. եւ ամենայն թագաւորաց կղզւոյն, եւ ամենայն թագաւորաց երկրին այլազգեաց՝ Ասկաղոնի եւ Գազայ եւ Ակկարովնի, եւ մնացորդացն Ազովտայ,
Ցնծա դու եւ ուրախ լեր, դուստր Եդովմայեցւոց, որ բնակեալդ ես յերկրիդ Աւստացւոց. եկեսցէ բաժակս այս ի վերայ քո. յարիցես եւ արբցես, արբեսցիս եւ անդրէն դարձուսցես։
եւ Նոյ եւ Դանիէլ եւ Յոբ ի միջի նորա իցեն, կենդանի եմ ես, ասէ Ադոնայի Տէր, եթէ իցէ ուստերք եւ դստերք նոցա մնասցեն. այլ նոքա արդարութեամբ իւրեանց զանձինս իւրեանց ապրեցուսցեն։