40 Լուան ոմանք ի փարիսեցւոցն որք ընդ նմա էին, եւ ասեն ցնա. Միթէ եւ մե՞ք կոյրք իցեմք։
Պատասխանի ետուն եւ ասեն ցնա. Ի մեղս իսկ ծնեալ ես ամենեւին, եւ դու վարդապե՞տ լինիս մեր։ Եւ հանին զնա արտաքս։
Ասէ ցնոսա Յիսուս. Եթէ կոյրք էիք, ոչ էր ձեր մեղ. բայց արդ ասէք եթէ՝ Տեսանեմք, եւ մեղքն ձեր ի ձեզ հաստատեալ են։
Զի ասես. Մեծատուն էի եւ մեծացայ, եւ ոչ իւիք կարօտ եմ. եւ ոչ գիտես եթէ դու ես ողորմելի եւ հէք եւ աղքատ, մերկ եւ կոյր։