Եւ ասեն. Ի բաց կաց. մտեր բնակել պանդխտութեամբ, միթէ եւ դատաստա՞ն եւս դատել. այժմ եւ զքեզ եւս չարչարեսցուք առաւել քան զնոսա։ Եւ բռնադատէին զայրն, զՂովտ, յոյժ, եւ մերձ էին զդուրսն խորտակել։
Եւ եղեւ ի խօսելն նորա ասէ ցնա. Միթէ խորհրդակի՞ց թագաւորի ետուն զքեզ. զգոյշ լեր՝ գուցէ տանջեսցիս։ Եւ լռեաց մարգարէն, եւ ասէ. Գիտեմ զի խորհի Տէր ի վերայ քո եղծանել զքեզ. վասն զի արարեր զայդ, եւ ոչ անսացեր խրատուս իմում։
Լուարուք զպատգամս Տեառն որ դողայք ի բանից նորա. խօսեցարուք, եղբարք մեր, ընդ ատելիս ձեր եւ ընդ գարշեցուցիչս. զի անուն Տեառն փառաւորեսցի՝՝, եւ երեւեսցի յուրախութեանն ձերում. եւ նոքա ամաչեսցեն։
Վասն այսորիկ եթէ եկից, յիշեցուցից զգործս նորա զոր առնէ, բանիւք չարօք շատխօսութեան առնէ զմեզ աշխատ. եւ ոչ այսոքիւք շատացեալ, ոչ ինքն ընդունի զեղբարս, եւ զայնոսիկ որ ընդունինն՝ արգելու, նա՝ եւ յեկեղեցւոյ եւս հանէ։