Եւ արդ տուք զօրհնութիւն Տեառն Աստուծոյ հարցն ձերոց, եւ արարէք զհաճոյսն առաջի նորա. եւ զատեալ որոշեցայք յամենայն հեթանոսաց երկրի եւ ի կանանց այլազգեաց զորս արարէք։
Լուարուք զպատգամս Տեառն որ դողայք ի բանից նորա. խօսեցարուք, եղբարք մեր, ընդ ատելիս ձեր եւ ընդ գարշեցուցիչս. զի անուն Տեառն փառաւորեսցի՝՝, եւ երեւեսցի յուրախութեանն ձերում. եւ նոքա ամաչեսցեն։
Իբրեւ տեսին զնա քահանայապետքն եւ սպասաւորք, զաղաղակ բարձին եւ ասեն. Ի խաչ հան, ի խաչ հան զդա։ Ասէ ցնոսա Պիղատոս. Առէք զդա ի ձեզ, եւ ձեզէն հանէք ի խաչ. զի ես ի դմա վնաս ինչ ոչ գտանեմ։
Ասեն ոմանք ի փարիսեցւոցն. Ոչ է այրն այն յԱստուծոյ, զի զշաբաթս ոչ պահէ։ Կէսքն ասէին. Իսկ զիա՞րդ կարէ մարդ մեղաւոր այսպիսի նշանս առնել։ Եւ էին հերձուածք ի մէջ նոցա։
Զի որ անհնարինն էր օրինացն որով տկարանայրն՝՝ մարմնով, Աստուած զՈրդին իւր առաքեաց ի նմանութիւն մարմնոյ մեղաց, եւ վասն մեղաց, եւ դատապարտեաց զմեղս ի մարմնի անդ.
Եւ ի ժամուն յայնմիկ շարժումն մեծ եղեւ, եւ տասներորդ մասն քաղաքին ընկղմեցաւ, եւ մեռան ի շարժմանէն արք եւթն հազար. եւ յետ այնորիկ ահ մեծ եղեւ յամենեսեան՝՝ եւ փառս տային Աստուծոյ երկնաւորի։