23 Վասն այնորիկ ասացին ծնողքն նորա թէ՝ Ինքնին ի չափ հասեալ է, ցնա իսկ հարցէք։
բայց զիա՛րդ այժմդ տեսանէ, ոչ գիտեմք. կամ թէ ո՛վ եբաց զաչս դորա, մեք ոչ գիտեմք. ցդա իսկ հարցէք, ինքնին ի չափ հասեալ է, ինքն իսկ խօսեսցի վասն իւր։
Դարձեալ կրկին անգամ կոչեցին զայրն որ կոյրն էր, եւ ասեն ցնա. Տուր փառս Աստուծոյ. մեք գիտեմք զի այրն այն մեղաւոր է։