18 Եւ ոչ հաւատային Հրեայքն զնմանէ թէ կոյր էր եւ բացաւ, մինչեւ կոչեցին զծնողս բացելոյն.
Ել Ղովտ եւ խօսեցաւ ընդ փեսայս իւր որ առնլոց էին զդստերս նորա, եւ ասէ. Արիք եւ ելէք ի տեղւոջէ աստի յայսմանէ, զի սատակէ Տէր զքաղաքս։ Եւ թուէր ծաղր առնել յաչս փեսայից իւրոց։
Տէր, բազուկ քո բարձր, եւ ոչ ծանեան. ծանիցեն եւ ամաչեսցեն, եւ նախանձ առցէ զժողովուրդն անխրատ՝՝. եւ այժմ հուր զհակառակորդս կերիցէ։
Տէր ո՞՝՝ հաւատաց լրոյ մերում, եւ բազուկ Տեառն ո՞ւմ յայտնեցաւ։
Եւ ասէ ցնա. Եթէ Մովսիսի եւ մարգարէիցն ոչ լսեն, եւ ոչ եթէ ի մեռելոց ոք յառնիցէ, հաւանեսցին։
Եւ այս է վկայութիւնն Յովհաննու, յորժամ առաքեցին առ նա Հրեայքն յԵրուսաղեմէ քահանայս եւ Ղեւտացիս, զի հարցցեն ցնա թէ՝ Դու ո՞ ես։
Զիա՞րդ կարէք դուք հաւատալ, զի փառս ի միմեանց առնուք, եւ զփառս զառ ի միոյն Աստուծոյ ոչ խնդրէք։
հարցին ցնոսա եւ ասեն. Սա՞ է որդին ձեր, զորմէ դուքն ասէիք եթէ կոյր ծնաւ, արդ զիա՞րդ տեսանէ։
Զայս ասացին ծնողքն նորա, զի երկնչէին ի Հրէիցն. քանզի ուխտ եդեալ էր Հրէից, եթէ ոք խոստովանեսցի զնա Քրիստոս, ի բաց կացցէ ի ժողովրդենէն։
Փութասցուք այսուհետեւ մտանել յայն հանգիստ, զի մի՛ ոք ընդ նովին օրինակաւ անհաւանութեանն անկանիցի։