Եւ ասացաւ առ Աբրամ. Գիտելով գիտասջիր, զի պանդուխտ եղիցի զաւակ քո յերկիր որ ոչ իւր իցէ. եւ ծառայեցուսցեն զնոսա եւ չարչարեսցեն, եւ տառապեցուսցեն՝՝ զնոսա ամս չորեքհարեւր։
Վասն զի ծառայ եղաք, եւ ի ծառայութեանն մերում ոչ թողեր զմեզ, Տէր Աստուած մեր. եւ խոնարհեցան առ մեզ ողորմութիւնք քո առաջի թագաւորին Պարսից՝ տալ զմեզ ի կենդանութիւն, եւ բարձրացուցանել զտուն Աստուծոյ մերոյ, կանգնել եւ շինել զանապատս զայս, եւ արկանել ցանգ եւ պարիսպ ամրութեան Յուդայ եւ Երուսաղեմի։
Եւ յորժամ յարոյց նոցա Տէր դատաւորս, եւ էր Տէր ընդ դատաւորին. եւ փրկեաց զնոսա ի ձեռաց թշնամեաց նոցա զամենայն աւուրս դատաւորին. զի մխիթարեցաւ Տէր ի հեծութենէ՝՝ նոցա յերեսաց պաշարողացն նոցա որ չարչարէին զնոսա։