20 Զայս բանս խօսեցաւ ի տան գանձին, յորժամ ուսուցանէր ի տաճարի անդ. եւ ոչ ոք կալաւ զնա, զի չեւ եւս հասեալ էր ժամ նորա։
Վասն զի հաւատարմութեամբ էին չորք զօրաւորք դրանցն, որ էին Ղեւտացիք ի վերայ տանց շտեմարանացն եւ գանձուց տանն Աստուծոյ։
Յայնժամ ասաց Յիսուս ցամբոխն. Իբրեւ ի վերայ աւազակի՞ ելէք սուսերօք եւ բրօք ունել զիս. հանապազ առ ձեզ ի տաճարին նստէի եւ ուսուցանէի, եւ ոչ կալայք զիս։
Իսկ քահանայապետիցն առեալ զարծաթն՝ ասեն. Ոչ է արժան ընդունել զայդ ի կորբանն, քանզի գինք արեան են։
Կայր Յիսուս ընդդէմ գանձանակին, տեսանէր թէ զիա՛րդ ժողովուրդն արկանէր պղինձ ի գանձանակն. եւ բազում մեծատունք արկին բազում ինչ։
Եւ կոչեցեալ առ ինքն զաշակերտսն իւր ասէ ցնոսա. Ամէն ասեմ ձեզ, զի այրին այն տառապեալ շատ արկ քան զամենեսեան որ արկին ի գանձանակն։
Եւ խնդրէին դպիրքն եւ քահանայապետք արկանել ի նա ձեռս ի նմին ժամու, եւ երկեան ի ժողովրդենէն, զի գիտացին թէ առ նոսա ասաց զառակն զայն։
Եւ հայեցեալ ետես զմեծատունսն որ արկանէին զտուրս իւրեանց ի գանձանակն։
Դարձեալ խնդրէին զնա ունել, եւ ել ի ձեռաց նոցա։
Եւ ասէ ցնա Յիսուս. Զի՞ կայ իմ եւ քո, կին դու, չեւ է հասեալ ժամանակ իմ։
Իբրեւ տօնն ընդմիջեցաւ, ել Յիսուս ի տաճարն եւ ուսուցանէր։
Խնդրէին զնա ունել՝ եւ ել ի ձեռաց նոցա.՝՝ եւ ոչ ոք արկ ի նա ձեռն. զի չեւ էր հասեալ ժամ նորա։
Եւ ոմանք ի նոցանէ կամեցան ունել զնա, այլ ոչ ոք մխեաց ի նա ձեռն։
Դուք երթայք ի տօնն յայն, ես ոչ երթամ ի տօնն յայն. զի իմ ժամանակ չեւ է լցեալ։
Եւ ընդ առաւօտսն դարձեալ եկն ի տաճարն, եւ գայր առ նա ամենայն ժողովուրդն, եւ նստեալ ուսուցանէր զնոսա։
Վէմս առին զի արկցեն ի վերայ նորա, եւ Յիսուս խոյս ետ եւ ել գնաց ի տաճարէ անտի։