51 Ես եմ հացն կենդանի, որ յերկնից իջեալ։
Որպէս Որդի մարդոյ ոչ եկն պաշտօն առնուլ, այլ՝ պաշտել, եւ տալ զանձն իւր փրկանս փոխանակ բազմաց։
Եւ առեալ հաց՝ գոհացաւ, եբեկ եւ ետ նոցա եւ ասէ. Այս է մարմին իմ, որ վասն բազմաց տուեալ՝՝. զայս արասջիք առ իմոյ յիշատակի։
Եւ Բանն մարմին եղեւ եւ բնակեաց ի մեզ, եւ տեսաք զփառս նորա, զփառս իբրեւ զմիածնի առ ի Հօրէ, լի շնորհօք եւ ճշմարտութեամբ։
Ի վաղիւ անդր տեսանէ զՅիսուս զի գայր առ նա. եւ ասէ. Ահաւասիկ Գառն Աստուծոյ որ բառնայ զմեղս աշխարհի։
եւ ամենայն որ կենդանի է եւ հաւատայ յիս՝ մի՛ մեռցի ի յաւիտեան. հաւատա՞ս այսմիկ։
Եւ ոչ ոք ել յերկինս, եթէ ոչ որ էջն յերկնից՝ Որդին մարդոյ, որ էն յերկինս։
Եւ որպէս Մովսէս բարձրացոյց զօձն յանապատին, նոյնպէս բարձրանալ պարտ է Որդւոյ մարդոյ։
Զի այնպէս սիրեաց Աստուած զաշխարհ, մինչեւ զՈրդին իւր միածին ետ. զի ամենայն որ հաւատայ ի նա՝ մի՛ կորիցէ, այլ ընկալցի զկեանսն յաւիտենականս։
Որ հաւատայ յՈրդի՝ ընդունի զկեանսն յաւիտենականս. եւ որ ոչ հնազանդի Որդւոյ՝ ոչ տեսցէ զկեանս, այլ բարկութիւն Աստուծոյ մնայ ի վերայ նորա։
Ամէն ամէն ասեմ ձեզ, զի՝ Որ զբանն իմ լսէ եւ հաւատայ այնմ որ առաքեացն զիս՝ ընդունի զկեանսն յաւիտենականս. եւ ի դատաստան ոչ մտանէ, այլ փոխեցաւ ի մահուանէ ի կեանս։
Զի հաց յԱստուծոյ է, որ իջանէն յերկնից եւ կեանս տայ աշխարհի։
Ասէ ցնոսա Յիսուս. Ես եմ հացն կենաց. որ գայ առ իս՝ ոչ քաղցիցէ, եւ որ հաւատայ յիս՝ ոչ երբեք ծարաւեսցի։
Տրտնջէին զնմանէ Հրեայքն, զի ասաց թէ՝ Ես եմ հացն իջեալ յերկնից,
Ամէն ամէն ասեմ ձեզ զի՝ Որ հաւատայ՝ ընդունի զկեանսն յաւիտենականս։
Ես եմ հացն կենաց։
Այս է հացն որ յերկնիցն իջեալ է, զի որ ուտիցէ ոք ի սմանէ՝ մի՛ մեռանիցի։
Որ հաւատայ յիս՝ որպէս եւ ասեն գիրք. Գետք յորովայնէ նորա բղխեսցեն ջրոց կենդանութեան։
Եւ քանզի Աստուած էր Քրիստոսիւ զաշխարհս հաշտեցուցանել ընդ իւր, եւ չհամարել՝՝ նոցա զմեղս իւրեանց, եւ եդ ի մեզ զբանն հաշտութեան։
Զի զայն որ ոչն գիտէր զմեղս՝ վասն մեր մեղս արար, զի մեք եղիցուք նովաւ արդարութիւն Աստուծոյ։
եւ գնացէք սիրով, որպէս եւ Քրիստոս սիրեաց զմեզ, եւ մատնեաց զանձն իւր վասն մեր պատարագ եւ զենումն Աստուծոյ ի հոտ անուշից։
Արք, սիրեցէք զկանայս ձեր, որպէս եւ Քրիստոս սիրեաց զեկեղեցի, եւ զանձն իւր մատնեաց վասն նորա.
որ ետ զանձն վասն մեր, զի փրկեսցէ զմեզ յամենայն անօրէնութենէ, եւ սրբեսցէ իւր ժողովուրդ սեպհական, նախանձաւոր գործոց բարութեան։
զոր նորոգեաց մեզ ճանապարհ նորոգ եւ կենդանի ի ձեռն վարագուրին, այսինքն է՝ մարմնոյն իւրոյ,
առ որ մատուցեալ, ի Վէմն կենդանի, որ թէպէտ ի մարդկանէ անարգեալ, այլ առ ի յԱստուծոյ ընտրեալ եւ պատուական է.
եւ նա է քաւութիւն մեղաց մերոց, եւ ոչ եթէ մերոցն միայն, այլ եւ ամենայն աշխարհի։
Յայսմ է սէրն, ոչ զի մեք սիրեցաք զԱստուած, այլ զի նա սիրեաց զմեզ, եւ առաքեաց զՈրդին իւր ի քաւութիւն մեղաց մերոց։
Եւ մեք տեսաք եւ վկայեմք, զի Հայր առաքեաց զՈրդին իւր Փրկիչ աշխարհի։