20 Նա ասէ ցնոսա. Ես եմ, մի՛ երկնչիք։
Նենգեաց առաջի նորա գտանել զանօրէնութիւն, եւ ատել զնա։՝՝
Մի՛ երկնչիր, զի ընդ քեզ եմ. մի՛ խաբիր, զի ես եմ Աստուած քո, որ զօրացուցի զքեզ եւ օգնեցի քեզ, եւ զգուշացայ քեզ աջով արդարութեան իմոյ։
Մի՛ երկնչիր, որդնդ Յակոբեան, զածածդ Իսրայելեան. ես օգնեցի քեզ, ասէ Աստուած, որ փրկելոցն է զքեզ՝ Սուրբն Իսրայելի։
Մի՛ զարմանայք եւ մի՛ պատկառէք. ո՞չ ապաքէն ի սկզբանէ լուարուք՝՝ եւ պատմեցի ձեզ. դուք ձեզէն իսկ վկայէք ինձ, թէ գուցէ՞ այլ Աստուած բաց յինէն։
Եւ նա ասէ ցնոսա. Մի՛ երկնչիք. զՅիսուս խնդրէք զՆազովրեցի զխաչելեալն, յարեաւ, չէ աստ. ահաւադիկ տեղին ուր եդին զնա։
Քանզի ամենեքեան տեսին զնա եւ խռովեցան. եւ նա անդէն վաղվաղակի խօսեցաւ ընդ նոսա եւ ասէ. Քաջալերեցարուք, ես եմ, մի՛ երկնչիք։
Եւ վարեալ իբրեւ ասպարէզս քսան եւ հինգ կամ երեսուն, տեսանէին զՅիսուս զի գնայր ի վերայ ծովուն եւ մերձ էր ի նաւն, զարհուրեցան։
Եւ կամէին ընդունել զնա ի նաւն. եւ վաղվաղակի եհաս նաւն յերկիրն յոր երթային։