Եւ օգնեաց Դաւթի Աբեսսա որդի Շարուհեայ, եւ եհար զայլազգին եւ սպան զնա. յայնժամ երդուան արք Դաւթի եւ ասեն, եթէ՝ Ոչ եւս ելցես ընդ մեզ ի պատերազմ, եւ ոչ շիջուսցես զճրագդ Իսրայելի։
Եւ տեսին որդիքն Իսրայելի զերեսսն Մովսիսի զի փառաւորեալ էր տեսիլ գունոյ՝՝ երեսաց նորա. եւ արկանէր Մովսէս պատրուակ ի վերայ երեսաց իւրոց, մինչեւ անդրէն մտանելոյ եւ խօսելոյ ընդ նմա։
Եւ արդ գան առ քեզ որպէս ժողովեալք ի ժողովուրդ, եւ նստին առաջի քո՝՝ ժողովուրդն իմ լսել զբանս քո, եւ ոչ առնեն զնոսա. զի ստութիւն է ի բերանս նոցա, եւ զհետ պղծութեան իւրեանց գնան սիրտք իւրեանց։
Եթէ ասեմք. Յերկնից, ասէ ցմեզ. Իսկ ընդէ՞ր ոչ հաւատացէք նմա. եւ եթէ ասեմք. Ի մարդկանէ, երկնչիմք ի ժողովրդենէն, զի ամենեքին զՅովհաննէս իբրեւ զմարգարէ ունին։
Եւ ունիմք հաստատագոյն զբանն մարգարէական, որում եթէ անսայցէք, բարւոք առնէք, իբրեւ ճրագի որ տայցէ լոյս ի խաւարչտին տեղւոջ, մինչեւ տիւն լուսաւորեսցէ եւ արուսեակն ծագեսցէ ի սիրտս ձեր։