Եւ յորժամ հանգեան, դարձան եւ արարին զչարիս առաջի քո. եւ թողեր զնոսա ի ձեռս թշնամեաց նոցա, եւ չարչարեցին զնոսա. եւ դարձեալ աղաղակեցին առ քեզ, եւ դու յերկնից լուար նոցա, եւ փրկեցեր զնոսա բազում ողորմութեամբ քով՝՝.
Եւ տեսանիցէ քահանայն, եւ ահա տեսիլն խորագոյն քան զմորթն իցէ, եւ մազն ի սպիտակ դարձեալ իցէ, պղծեսցէ զնա քահանայն. զի բորոտութիւն է ընդ կեղոյն բորբոքեալ։
Յայնժամ երթայ եւ առնու ընդ իւր եւթն այլ այսս չարագոյնս քան զինքն, եւ մտեալ բնակէ անդ. եւ լինի յետինն մարդոյն այնորիկ չար քան զառաջինն. այնպէս եղիցի եւ ազգիս այսմիկ չարի։