29 Եկայք տեսէք զայր մի որ ասաց ինձ զամենայն որ ինչ իմ գործեալ է. միթէ նա՞ իցէ Քրիստոսն։
Զարմացան ամենայն ժողովուրդքն եւ ասէին. Միթէ սա՞ իցէ Քրիստոսն որդի Դաւթի՝՝։
Ասէ ցնա կինն. Գիտեմ զի Մեսիա գայ (անուանեալն Քրիստոս), յորժամ եկեսցէ նա, պատմեսցէ մեզ զամենայն։
Եթող կինն զսափորն իւր եւ չոգաւ ի քաղաքն, եւ ասէ ցմարդիկն.
Ելին ի քաղաքէն եւ գային առ նա։
Եւ ի քաղաքէն յայնմանէ Սամարացւոց բազումք հաւատացին ի նա վասն բանի կնոջն վկայելոյ, եթէ՝ Ասաց ինձ զամենայն որ ինչ իմ գործեալ էր։
եւ աւասիկ յայտնապէս խօսի, եւ չասեն ինչ ընդ դմա. գուցէ արդեւք եւ իշխանքն գիտացին թէ սա իցէ Քրիստոսն։
Եւ բազումք ի ժողովրդենէն հաւատացին ի նա, եւ ասէին. Քրիստոսն յորժամ գայցէ, միթէ աւելի՞ ինչ նշանս առնիցէ քան զոր սայս առնէ։
Եւ Հոգի, եւ Փեսայն՝ որ գալոցն եմ. եւ որ լսէ՝ ասելով թէ՝ Եկ, եւ որ ծարաւի իցէ՝ եկեսցէ, եւ որ ոք կամի առնուլ՝՝ զջուրն կենաց ձրի։
Պատասխանի ետ Սամուէլ եւ ասէ ցՍաւուղ. Ես ինքնին իսկ եմ. ել առաջի իմ ի Բամա, եւ կերիցես ընդ իս այսօր, եւ արձակեցից զքեզ վաղիւ, եւ զամենայն ինչ որ ի սրտի քում է՝ պատմեցից քեզ։