6 Ասէ ցնոսա. Արկէք յաջակողմն նաւին զուռկանդ եւ գտանիցէք։ Արկին, եւ ոչ կարէին ձգել ի բազմութենէ անտի ձկանցն։
զխաշն եւ զարջառ եւ զամենայն ինչ, եւս եւ զերէ վայրի,
Եւ կացցեն ի նմա որսորդք յԵնգադեայ մինչեւ ցԵնգադիմ. ձգանք ուռկանաց առանձինն եղիցին, եւ ձկունք նորա իբրեւ զձկունս ծովուն մեծի, եւ բազմութիւն բազում յոյժ.
իջին անձրեւք, յարեան գետք, շնչեցին հողմք, հարին զտունն, եւ անկաւ. եւ էր կործանումն նորա մեծ յոյժ։
Ասէ մայրն նորա ցսպասաւորսն. Որ զինչ ասիցէ ձեզ՝ արասջիք։
Ոմանք յօժարութեամբ ընկալեալ զբան նորա մկրտեցան, եւ յաւելան յաւուր յայնմիկ ոգիք իբրեւ երեք հազարք։
Իսկ բազումք ի լսողաց բանին հաւատացին, եւ եղեւ թիւ մարդկանն իբրեւ հազարաց հնգից։