20 Դարձաւ Պետրոս եւ տեսանէ զաշակերտն զոր սիրէր Յիսուս, զի երթայր զկնի, (որ եւ անկաւ զլանջօքն նորա եւ ասէ. Տէր, ո՞վ է որ մատնելոցն է զքեզ։)
Արիք, երթիցուք աստի, զի ահաւասիկ եհաս որ մատնելոցն է զիս։
Ապա ընթանայ եւ գայ առ Սիմովն Պետրոս եւ առ մեւս աշակերտն զոր սիրէր Յիսուս, եւ ասէ ցնոսա. Բարձին զՏէր ի գերեզմանէ անտի, եւ ոչ գիտեմք ուր եդին զնա։
Զնա տեսեալ Պետրոսի, ասէ ցՅիսուս. Տէր, իսկ սա զի՞։
Այս աշակերտ է որ վկայէ վասն այսոցիկ, որ եւ գրեացն իսկ զայսոսիկ. եւ գիտեմք եթէ ճշմարիտ է վկայութիւն նորա։
Ասէ աշակերտն այն զոր սիրէրն Յիսուս՝ ցՊետրոս. Տէր է այն։ Սիմովն Պետրոս իբրեւ լուաւ թէ Տէր է, արկաւ զիւրեւ զսփածանելին, քանզի մերկ էր, եւ ընկէց զինքն ի ծովն։