6 Եկն եւ Սիմովն Պետրոս որ գայրն զկնի նորա, եւ եմուտ ի գերեզմանն, եւ տեսանէ զկտաւսն զի կային անդ.
Ասէ աղջիկն որ դռնապանն էր՝ ցՊետրոս. Միթէ եւ դո՞ւ յաշակերտաց առնն այնորիկ իցես։ Եւ նա ասէ. Ոչ եմ։
Եւ խոնարհեալ տեսանէ զի կային անդ կտաւքն, բայց ի ներքս ոչ եմուտ։
եւ վարշամակն որ էր ի գլուխ նորա, ոչ ընդ այլ կտաւսն կայր, այլ ուրոյն ծալեալ ի մի կողմն։
Ասէ աշակերտն այն զոր սիրէրն Յիսուս՝ ցՊետրոս. Տէր է այն։ Սիմովն Պետրոս իբրեւ լուաւ թէ Տէր է, արկաւ զիւրեւ զսփածանելին, քանզի մերկ էր, եւ ընկէց զինքն ի ծովն։