26 Յիսուս իբրեւ ետես զմայրն եւ զաշակերտն զոր սիրէր, զի կայր մօտ, ասէ ցմայրն. Կին դու, ահա որդի քո։
Եւ էր մի ոմն յաշակերտացն բազմեալ առ Յիսուսիւ, զոր սիրէրն Յիսուս։
Եւ ասէ ցնա Յիսուս. Զի՞ կայ իմ եւ քո, կին դու, չեւ է հասեալ ժամանակ իմ։
Ապա ընթանայ եւ գայ առ Սիմովն Պետրոս եւ առ մեւս աշակերտն զոր սիրէր Յիսուս, եւ ասէ ցնոսա. Բարձին զՏէր ի գերեզմանէ անտի, եւ ոչ գիտեմք ուր եդին զնա։
Դարձաւ Պետրոս եւ տեսանէ զաշակերտն զոր սիրէր Յիսուս, զի երթայր զկնի, (որ եւ անկաւ զլանջօքն նորա եւ ասէ. Տէր, ո՞վ է որ մատնելոցն է զքեզ։)
Այս աշակերտ է որ վկայէ վասն այսոցիկ, որ եւ գրեացն իսկ զայսոսիկ. եւ գիտեմք եթէ ճշմարիտ է վկայութիւն նորա։
Ասէ աշակերտն այն զոր սիրէրն Յիսուս՝ ցՊետրոս. Տէր է այն։ Սիմովն Պետրոս իբրեւ լուաւ թէ Տէր է, արկաւ զիւրեւ զսփածանելին, քանզի մերկ էր, եւ ընկէց զինքն ի ծովն։