20 Զայն տախտակ ընթերցան բազումք ի Հրէից, զի մօտ էր ի քաղաք անդր տեղին ուր խաչեցաւն Յիսուս. եւ էր գրեալ Եբրայեցերէն, Դաղմատերէն եւ Յունարէն։
Եւ էր գիր գրեալ ի վերայ նորա Յունարէն եւ Դաղմատերէն եւ Եբրայեցերէն գրով թէ՝ Սա է արքայն Հրէից։
Իսկ Պիղատոս իբրեւ լուաւ զբանս զայսոսիկ, ած զՅիսուս արտաքս. եւ նստաւ ի վերայ բեմին ի տեղւոջն որ կոչէր Քարայատակ, եւ Եբրայեցերէն Կապպաթա։
Անդ վասն ուրբաթուն Հրէից, զի մօտ էր գերեզմանն, եդին զՅիսուս։
Եւ էր յԵրուսաղէմ ի Պրոբատիկէ աւազանին, որ կոչէր Եբրայեցերէն Բեթհեզդա, հինգ սրահ։
Մինչդեռ մտանելոց էր Պաւղոս ի բանակն, ասէ ցհազարապետն. Եթէ արժա՞ն իցէ ինձ խօսել ընդ քեզ։ Եւ նա ասէ. Յունարէն գիտե՞ս.
Եւ ի հրամայելն նորա, Պաւղոս կացեալ ի վերայ աստիճանացն՝ շարժեաց զձեռն ժողովրդեանն. իբրեւ բազում լռութիւն լինէր, սկսաւ բարբառել Հեբրայեցւոց բարբառովն եւ ասէ.
(Իբրեւ լուան եթէ Հեբրայեցւոց լեզուաւն բարբառեցաւ նոցա՝ առաւել եւս դադարեցին ի լռութիւն.
Եւ յամենեցուն մեր անկանելն յերկիր, լուայ ձայն որ ասէր ցիս Հեբրայեցւոց բարբառովն. Սաւուղ, Սաւուղ, զի՞ հալածես զիս. խիստ է քեզ ընդդէմ խթանի աքացել։
Վասն որոյ եւ Յիսուս, զի սրբեսցէ իւրով արեամբն զժողովուրդն, արտաքոյ դրանն չարչարեցաւ։
եւ ժողովեցին զնոսա ի տեղի մի, որ կոչի Եբրայեցերէն Արմագեդոն։
Եւ ունէին թագաւոր ի վերայ իւրեանց զհրեշտակն դժոխոց. եւ անուն նորա Եբրայեցերէն Աղբադոն, որ կոչի ի Հայ բարբառ Կորուստ՝՝։