5 Ասէ ցնա Թովմաս. Տէր, ոչ գիտեմք յո՛ երթաս, եւ զիա՞րդ զճանապարհն կարասցուք գիտել։
Յակովբոս Զեբեդեայ եւ Յովհաննէս եղբայր նորա, Փիլիպպոս եւ Բարթողոմէոս, Թովմաս եւ Մատթէոս մաքսաւոր, Յակովբոս Ալփեայ եւ Ղէբէոս որ անուանեցաւն Թադէոս,
Եւ ածին զնա առ նա. իբրեւ ետես զնա այսն, վաղվաղակի շարժլեաց զնա, եւ անկեալ յերկիր թաւալէր եւ փրփրեայր։
Եւ նա ասէ ցնոսա. Ո՞վ անմիտք եւ հեղգասիրտք ի հաւատալ ամենայնի զոր խօսեցան մարգարէքն.
Ասէ Թովմաս, անուանեալն Երկուորեակ, ցաշակերտակիցսն. Օն, եկայք եւ մեք զի ընդ նմա մեռցուք։
Եւ ուր երթամն՝ գիտիցէք, եւ զճանապարհն գիտիցէք։
Այս է պատուէր իմ, զի սիրեսջիք զմիմեանս, որպէս եւ ես սիրեցի զձեզ։
Բայց արդ երթամ ես առ առաքիչն իմ, եւ ոչ ոք ի ձէնջ հարցանէ ցիս թէ՝ Յո՞ երթաս։