39 Եւ ասէ Յիսուս. Ի բաց արարէք զվէմդ։ Ասէ ցնա Մարթա, քոյր մեռելոյն. Տէր, արդ հոտեալ իցէ, քանզի չորեքօրեայ է։
Պանդուխտ եւ նժդեհ եմ ես ի միջի ձերում. արդ տուք ինձ ստացուած գերեզմանի ընդ ձեզ եւ թաղեցից զմեռեալս իմ։
Քրտամբք երեսաց քոց կերիցես զհաց քո, մինչեւ դարձցիս յերկիր ուստի առար. զի հող էիր եւ ի հող դարձցիս։
Մատո Աստուծոյ պատարագ օրհնութեան, կատարեա Բարձրելոյն զուխտս քո։
Լուր, ժողովուրդ իմ, եւ խօսեցայց ընդ քեզ, եւ Իսրայէլ, քեզ վկայեցից. զի Աստուած, Աստուած քո ես եմ։
Ոչ ընդունիմ ի տանէ քումմէ զուարակս, եւ ոչ ի հօտից քոց նոխազս։
Եւ ասէին ցմիմեանս. Ո՞վ թաւալեցուսցէ մեզ զվէմն ի դրաց գերեզմանին.
Եկն Յիսուս, եգիտ զնա չորեքօրեայ ի գերեզմանի։
Այլ Դաւիթ յազգի անդ իւրում պաշտեաց եւ ի կամս Աստուծոյ ննջեաց, եւ յաւելաւ առ հարս իւր եւ ետես զապականութիւն։
Զի ոչ թողցես զանձն իմ ի դժոխս, եւ ոչ տացես Սրբոյ քում տեսանել զապականութիւն։
ոմանց հոտ՝ մահուանէ ի մահ, եւ ոմանց հոտ՝ կենդանութենէ ի կեանս. եւ առ այս ո՞ բաւական իցէ։
որ նորոգեսցէ զմարմին խոնարհութեան մերոյ, կերպարանակից լինել մարմնոյ փառաց իւրոց, ըստ զօրութեանն առ ի կարող լինելոյ հնազանդեցուցանել ընդ իւրեւ զամենայն։