37 Կէսքն ի նոցանէ ասէին. Ո՞չ կարէր սա, որ եբաց զաչս կուրին, առնել զի եւ սա մի՛ մեռցի։
Տեսէք բազում անգամ, եւ ոչ զգուշացարուք. բաց էին աչք ձեր, եւ ոչ լուարուք։
Քրիստոսդ, արքայդ Իսրայելի, իջցէ այժմ ի խաչէ այտի, զի տեսցուք եւ հաւատասցուք դմա։ Եւ որ ընդ նմա ի խաչն ելեալ էին՝ նախատէին զնա։
Եւ կայր ժողովուրդն հայեցեալ. անգոսնէին զնա իշխանքն հանդերձ նոքօք եւ ասէին. Զայլս ապրեցոյց, ապրեցուսցէ եւ զանձն, եթէ դա է Քրիստոս Որդի Աստուծոյ ընտրեալն՝՝։
Իսկ մի ոմն ի կախելոց չարագործացն հայհոյէր զնա եւ ասէր. Ո՞չ դու ես Քրիստոսն, փրկեա զանձն քո եւ զմեզ։
Ասէ Մարթա ցՅիսուս. Տէր, եթէ աստ լեալ էիր, եղբայրն իմ չէր մեռեալ.
Իսկ Մարիամ իբրեւ եկն ուր էրն Յիսուս եւ ետես զնա, անկաւ առ ոտս նորա եւ ասէ. Տէր, եթէ աստ էիր դիպեալ, ոչ էր մեռեալ եղբայրն իմ։