28 Եւ զայս իբրեւ ասաց, գնաց եւ կոչեաց զՄարիամ, զքոյր իւր, լռելեայն եւ ասէ. Վարդապետն եկեալ է եւ կոչէ զքեզ։
Յաւուր յայնմիկ, ասէ Տէր ամենակալ, կոչեսջիք ամենեքեան զընկեր իւր ընդ որթով եւ ընդ թզենեաւ։
Եւ նա ասէ ցնոսա. Երթայք ի քաղաքն առ այս անուն եւ ասացէք ցնա. Վարդապետ ասէ. Ժամանակ իմ մերձեալ է, առ քեզ առնեմ զզատիկն աշակերտօքս հանդերձ։
Զտեղի առ Յիսուս եւ հրամայեաց կոչել զնա. կոչեն զկոյրն եւ ասեն ցնա. Քաջալերեաց, արի, կոչէ զքեզ։
Եւ յոր տուն մտանիցէ, ասասջիք ցտանուտէրն. Վարդապետ ասէ. Ո՞ւր են իջեւանքն ուր աշակերտօքս ուտիցեմ զզատիկն։
եւ ասասջիք ցտանուտէր տանն. Վարդապետ ասէ քեզ. Ո՞ւր են վանքն իմ, յորում զպասեքն ուտիցեմ աշակերտօքս հանդերձ։
Գտանէ սա նախ զեղբայր իւր զՍիմովն, եւ ասէ ցնա. Գտաք զՄեսիայն (որ թարգմանի Քրիստոսն)։
Գտանէ Փիլիպպոս զՆաթանայէլ եւ ասէ ցնա. Զորմէ գրեաց Մովսէս յօրէնսն՝ եւ մարգարէքն, գտաք զՅիսուս զորդի Յովսեփայ ի Նազարեթէ։
Նմա դռնապանն բանայ, եւ ոչխարքն ձայնի նորա լսեն, եւ զիւր ոչխարսն կոչէ յանուանէ եւ հանէ զնոսա։
Մարթա իբրեւ լուաւ թէ Յիսուս գայ, ընդ առաջ գնաց նորա, բայց Մարիամ նստէր անդէն ի տան։
Նա իբրեւ լուաւ, յարեաւ վաղվաղակի եւ եկն առ նա։
Չեւ եւս էր եկեալ Յիսուս ի գեղն, այլ էր անդէն ի տեղւոջն ուր ընդ առաջ եղեւ նմա Մարթա։
Դուք կոչէք զիս Վարդապետ եւ Տէր, եւ բարւոք ասէք, քանզի եմ իսկ։
Ասէ ցնա Յիսուս. Մարիամ։ Եւ նա դարձաւ եւ ասէ ցնա Եբրայեցերէն. Րաբբունի, որ թարգմանի Վարդապետ։
Ասէ աշակերտն այն զոր սիրէրն Յիսուս՝ ցՊետրոս. Տէր է այն։ Սիմովն Պետրոս իբրեւ լուաւ թէ Տէր է, արկաւ զիւրեւ զսփածանելին, քանզի մերկ էր, եւ ընկէց զինքն ի ծովն։
Վասն որոյ մխիթարեցէք զմիմեանս եւ շինեցէք զիրեարս, որպէս եւ առնէքդ իսկ։
Վասն որոյ զձեռս լքեալս եւ զծունկս կթոտս հաստատեցէք.