25 Ասէ ցնա Յիսուս. Ես իսկ եմ յարութիւն եւ կեանք. որ հաւատայ յիս, թէպէտ եւ մեռանի, կեցցէ.
Զի չարք վաղվաղակի սատակեսցին, բայց ոյք համբերեն Տեառն՝ նոքա ժառանգեսցեն զերկիր։
Յարիցեն մեռեալք եւ կանգնեսցին որ իցեն ի գերեզմանս, եւ ուրախ եղիցին յերկրի, զի ցօղդ որ ի քէն է՝ բժշկութիւն է նոցա. բայց երկիր ամպարշտաց կործանեսցի։՝՝
Տէր, վասն այսորիկ պատմեցաւ քեզ, եւ զարթուցեր զհոգի իմ, մխիթարեցայ՝ եւ կեցի։
Եւ ասէ ցնա Յիսուս. Ամէն ասեմ քեզ. Այսօր ընդ իս իցես ի դրախտին։
Նովաւ կեանք էր, եւ կեանքն էր լոյս մարդկան.
Փոքր մեւս եւս՝ եւ աշխարհս ոչ եւս տեսանէ զիս, բայց դուք տեսանիցէք զիս, զի ես կենդանի եմ, եւ դուք կենդանի լինելոց էք։
Ասէ ցնա Յիսուս. Ես եմ ճանապարհն եւ ճշմարտութիւն եւ կեանք. ոչ ոք գայ առ Հայր եթէ ոչ ինեւ։
Զի այնպէս սիրեաց Աստուած զաշխարհ, մինչեւ զՈրդին իւր միածին ետ. զի ամենայն որ հաւատայ ի նա՝ մի՛ կորիցէ, այլ ընկալցի զկեանսն յաւիտենականս։
Որ հաւատայ յՈրդի՝ ընդունի զկեանսն յաւիտենականս. եւ որ ոչ հնազանդի Որդւոյ՝ ոչ տեսցէ զկեանս, այլ բարկութիւն Աստուծոյ մնայ ի վերայ նորա։
Զի որպէս Հայր յարուցանէ զմեռեալս եւ կենդանի առնէ, նոյնպէս եւ Որդի զորս կամի՝ կենդանի առնէ։
Զի որպէս Հայր ունի կեանս յանձին իւրում, նոյնպէս ետ եւ Որդւոյ ունել կեանս յանձին իւրում.
Ասէ ցնոսա Յիսուս. Ես եմ հացն կենաց. որ գայ առ իս՝ ոչ քաղցիցէ, եւ որ հաւատայ յիս՝ ոչ երբեք ծարաւեսցի։
Ոչ ոք կարէ գալ առ իս, եթէ ոչ Հայրն որ զիս առաքեաց՝ ձգեսցէ զնա. եւ ես յարուցից զնա յաւուրն յետնում։
Եւ զԱռաջնորդ կենացն սպանէք, զոր Աստուած յարոյց ի մեռելոց, որում մեք իսկ վկայ եմք։
որպէս եւ գրեալ է եթէ՝ Հայր ազգաց բազմաց արարի զքեզ, առաջի Աստուծոյ որում հաւատաց եթէ կենդանի առնէ զմեռեալս, եւ կոչէ զչգոյն իբրեւ զգոյ։
Զի օրէնք հոգւոյն կենաց ի Քրիստոս Յիսուս ազատեցին զիս յօրինաց մեղացն եւ մահու։
Իսկ արդ որ ննջեցինն ի Քրիստոս, կորեա՞ն արդեւք՝՝։
Ապա թէ ոչ՝ զի՞նչ գործիցեն որ մկրտիցինն վասն մեռելոց, եթէ արդարեւ մեռեալք ոչ յառնիցեն. ընդէ՞ր իսկ բնաւ մկրտին վասն նոցա.
Զայս գիտեմք եթէ որ յարոյցն զՅիսուս՝ եւ զմեզ ընդ Յիսուսի յարուսցէ եւ յանդիման կացուսցէ ձեւք հանդերձ.
Նեղեալ եմ յերկոցունց, զցանկալն ելանել եւ ընդ Քրիստոսի լինել առաւել լաւ համարիմ.
ճանաչել զնա եւ զզօրութիւն յարութեան նորա եւ զհաղորդութիւն չարչարանաց նորա, կերպարանակից լինել մահու նորա.
Բայց զայս ասեմք՝՝ Տեառն բանիւ, եթէ մեք որ կենդանիքս եմք մնացեալք ի գալստեանն Տեառն՝ ոչ ժամանեմք ննջեցելոցն՝՝։
Եւ ես եմ կեանք եւ ես եմ որ մեռայն. եւ աւասիկ կենդանի եմ յաւիտեանս յաւիտենից։ Ամէն։ Եւ ունիմ զփականս մահու եւ դժոխոց։
Եւ յետ ասորիկ ի մեռելոց ոչ ոք եկեաց՝՝, մինչեւ ի կատարել հազար ամին. այս է յարութիւն առաջին։
Եւ ջնջեսցէ զամենայն արտօսր յաչաց նոցա. եւ մահ ոչ եւս գոյ, ոչ սուգ եւ ոչ աղաղակ եւ ոչ ցաւք եւ ոչ աշխատանք ոչ եւս գոյ՝՝, զի առաջինն էանց։
Եւ եցոյց ինձ մաքուր գետ կենդանի ջրոյ սառնատեսակ՝՝, որ ելանէր յաթոռոյն Աստուծոյ եւ Գառինն։
Եւ Հոգի, եւ Փեսայն՝ որ գալոցն եմ. եւ որ լսէ՝ ասելով թէ՝ Եկ, եւ որ ծարաւի իցէ՝ եկեսցէ, եւ որ ոք կամի առնուլ՝՝ զջուրն կենաց ձրի։