24 Եւ որք առաքեցանն՝ ի փարիսեցւոց անտի էին։
Փարիսեցի կոյր, սրբեա նախ զներքին բաժակին եւ զսկաւառակին, զի լինիցի եւ արտաքինն նոցա սուրբ։
Եւ ի խօսելն զայս ամենայն առ նոսա՝՝ առաջի ամենայն ժողովրդեանն, զամօթի հարկանէին. եւ սկսան դպիրքն եւ փարիսեցիք զչարել եւ գրգռել ընդ նմա վասն բազում իրաց.
Իբրեւ լսէին զայս ամենայն փարիսեցիքն, քանզի արծաթասէրք էին, անգոսնէին զնա։
Իսկ փարիսեցիքն եւ օրինականքն զխորհուրդն Աստուծոյ անարգեցին յանձինս իւրեանց, զի ոչ մկրտեցան ի նմանէ։
Ասէ. Ես՝ ձայն բարբառոյ յանապատի. Ուղիղ արարէք զճանապարհն Տեառն, որպէս ասաց Եսայի մարգարէ։
Հարցին ցնա եւ ասեն. Իսկ զի՞ մկրտես, եթէ դու չես Քրիստոսն, եւ ոչ Եղիա, եւ ոչ մարգարէն։
Քանզի սադուկեցիքն ասեն. Չիք յարութիւն եւ ոչ հրեշտակ եւ ոչ հոգի, բայց փարիսեցիքն խոստովանին զերկոսեան։
Յառաջագոյն գիտեն ի վաղուց հետէ, եթէ կամիցին վկայել, զի ըստ ճշմարտագոյն կրօնից օրինացն մերոց կեցեալ եմ փարիսեցի։