Պատմեցաք առաջի նորա իբրեւ զմանուկ,՝՝ իբրեւ զարմատ ի ծարաւուտ երկրէ. ոչ գոյր նորա տեսիլ եւ ոչ փառք. տեսաք մեք զնա, եւ ոչ գոյր նորա տեսիլ եւ ոչ գեղեցկութիւն.
Ասէ ցնա Պիղատոս. Ապա թէ այդպէս իցէ, թագաւո՞ր ոմն ես դու։ Պատասխանի ետ Յիսուս. Դու ասես թէ թագաւոր իցեմ. բայց ես յայդ իսկ ծնեալ եմ, եւ ի դոյն իսկ եկեալ եմ յաշխարհ, զի վկայեցից ճշմարտութեանն. ամենայն որ ի ճշմարտութենէ է՝ լսէ բարբառոյ իմոյ։
Զի որ անհնարինն էր օրինացն որով տկարանայրն՝՝ մարմնով, Աստուած զՈրդին իւր առաքեաց ի նմանութիւն մարմնոյ մեղաց, եւ վասն մեղաց, եւ դատապարտեաց զմեղս ի մարմնի անդ.
Եւ ասէ ցիս. Շատ են քեզ շնորհք իմ, զի զօրութիւն իմ ի տկարութեան կատարի։ Եւ արդ լաւ եւս լիցի ինձ պարծել ի տկարութիւնս, զի բնակեսցէ յիս զօրութիւնն Քրիստոսի։
Եւ յայտնի իսկ մեծ է խորհուրդն աստուածպաշտութեան, որ երեւեցաւ մարմնով, արդարացաւ Հոգւով, յայտնեցաւ հրեշտակաց, քարոզեցաւ ի հեթանոսս, հաւատարիմ եղեւ յաշխարհի եւ վերացաւ փառօք։