Եւ եկեսցեն Քաղդէացիքն պատերազմել ընդ քաղաքիդ, եւ այրեսցեն զդա հրով. եւ հրձիգ արասցեն զտունս յորս արկանէին խունկս ի վերայ տանեաց նոցա Բահաղու, եւ զոհէին զոհս աստուածոց օտարաց վասն զիս դառնացուցանելոյ.
վասն ամենայն չարեաց որդւոցն Իսրայելի եւ որդւոցն Յուդայ՝ զոր արարին ի դառնացուցանել զիս, ինքեանք եւ թագաւորք իւրեանց եւ մեծամեծք իւրեանց, եւ քահանայք իւրեանց եւ մարգարէք իւրեանց, արք Յուդայ եւ բնակիչք Երուսաղեմի։
զի առնելով արասցուք զամենայն բան որ ելանէ ի բերանոյ մերմէ, արկանել խունկս տիկնոջն երկնից եւ նուիրել նմա նուէրս, որպէս արարաք մեք եւ հարքն մեր եւ թագաւորքն մեր եւ իշխանքն մեր՝ ի քաղաքս Յուդայ եւ արտաքոյ Երուսաղեմի, եւ էաք հացալիցք եւ փափկացեալք, եւ չար ինչ ոչ տեսանէաք։
Եւ դու մի՛ կար յաղօթս ի վերայ ժողովրդեանդ այդորիկ, եւ մի՛ խնդրեր ի վերայ դոցա ողորմութիւն, եւ մի՛ աղաչեր, եւ մի՛ անկանիր առաջի իմ վասն դոցա. զի ոչ լսեմ քեզ։
Եւ մխիթարեսցեն զձեզ, զի տեսանիցէք զճանապարհս նոցա եւ զխորհուրդս նոցա, եւ ի միտ առնուցուք եթէ ոչ տարապարտուց արարի զամենայն զոր ինչ արարի ընդ նոսա՝՝, ասէ Ադոնայի Տէր։