12 Եւ յամսեանն հինգերորդի, որ օր տասն էր ամսոյն, այն ամ իննուտասն էր Նաբուքոդոնոսորայ արքային Բաբելացւոց, եկն Նաբուզարդան դահճապետ որ կայր առաջի արքային Բաբելացւոց,
Եւ ել Յովաքին արքայ Յուդայ առ արքայն Բաբելացւոց ինքն եւ ծառայք իւր, եւ մայր իւր եւ իշխանք իւր եւ ներքինիք իւր. եւ առ զնա արքայն Բաբելացւոց, յամի ութերորդի թագաւորութեան իւրոյ։
Եւ յամսեանն հինգերորդի, որ օր եւթն էր ամսոյն, այն ամ ինն եւ տասներորդ էր Նաբուքոդոնոսորայ արքայի Բաբելացւոց, եկն Նաբուզարդան դահճապետ՝ յանդիմանակաց արքային Բաբելոնի յԵրուսաղէմ,
Վասն զի՝՝ հարքն մեր բարկացուցին զԱստուած երկնի եւ երկրի՝՝, եւ ետ զնոսա ի ձեռս Նաբուքոդոնոսորայ արքային Բաբելացւոց եւ Քաղդէացւոց, եւ զտունս զայս քակեաց, եւ զժողովուրդն պանդխտեցոյց ի Բաբելոն։
Եւ ասեմ ցթագաւորն. Արքայ, դու յաւիտեան կեաց. ընդէ՞ր ոչ տրտում եւ տխուր լինիցին երեսք իմ. վասն զի քաղաքն եւ տուն հօր իմոյ՝՝ անապատ է, եւ դրունքն ապականեալ ի հրոյ։
Եւ եկեսցեն Քաղդէացիքն պատերազմել ընդ քաղաքիդ, եւ այրեսցեն զդա հրով. եւ հրձիգ արասցեն զտունս յորս արկանէին խունկս ի վերայ տանեաց նոցա Բահաղու, եւ զոհէին զոհս աստուածոց օտարաց վասն զիս դառնացուցանելոյ.
Եւ զմնացորդս ժողովրդեանն որ մնացին ի քաղաքին, եւ զանկեալսն որ անկան ի նա, եւ զսինլքորսն ժողովրդեանն որ մնացին, խաղացոյց Նաբուզարդան դահճապետ ի Բաբելոն։
Այսպէս ասէ Տէր ամենակալ. Պահքն չորրորդք եւ պահքն հինգերորդք, պահքն եւթներորդք եւ պահքն տասներորդք՝ եղիցին տանդ Յուդայ ի խնդութիւն եւ յուրախութիւն եւ ի տօնս բարութեանց. եւ ուրախ լիջիք,՝՝ եւ զճշմարտութիւն եւ զխաղաղութիւն սիրեցէք։