14 Վասն այդորիկ այսպէս ասէ Տէր Աստուած Ամենակալ. Փոխանակ զի խօսեցայք զբանդ զայդ, ահաւասիկ ես ետու զբան իմ ի բերան քո՝ հուր, եւ զժողովուրդդ զայդ՝ փայտ, եւ կերիցէ զնոսա։
Վասն այսորիկ նզովք կերիցեն զերկիր, զի մեղան բնակիչք նորա. վասն այսորիկ տնանկք եղիցին՝՝ բնակիչք նորա, եւ մնասցեն մարդք սակաւաւորք։
Եւ ձգեաց Տէր զձեռն իւր առ իս եւ մերձեցոյց ի բերան իմ, եւ ասէ ցիս. Ահա ետու զբանս իմ ի բերան քո.
Ո՞չ ապաքէն բանք իմ իբրեւ զհուր են, ասէ Տէր, եւ իբրեւ զմուրճ որ հատանէ զվէմ։
Վասն այնորիկ հնձեցի զմարգարէս ձեր՝՝, եւ կոտորեցի զնոսա բանիւ բերանոյ իմոյ. եւ իրաւունք քո իբրեւ զլոյս ծագեսցեն։
Բայց զբանս իմ եւ զօրէնս իմ ընկալարուք, զոր ես պատուիրեմ Հոգւով իմով ծառայից իմոց մարգարէից որ ժամանեցին հարցն ձերոց։ Պատասխանի ետուն՝՝ եւ ասեն. Որպէս կարգեաց Տէր ամենակալ առնել ըստ ճանապարհաց մերոց եւ ըստ գնացից մերոց, նոյնպէս եւ արար մեզ։