14 Լուր լուայ ի Տեառէ, եւ հրեշտակս յազգս ազգս արձակեաց. ժողովեցարուք եւ հասէք ի վերայ նորա. արիք ելէք ի պատերազմ.
Զի են յերկրին Տայանու իշխանք հրեշտակք չարք.
Ահաւասիկ արկանեմ ես ի նա ոգի խռովութեան, եւ լուեալ համբաւ՝ դարձցի յաշխարհ իւր, եւ անկցի ի սուր յերկրի իւրում։
զի ահաւադիկ ես փոքր մեւս եւս եւ տաց՝՝ զքեզ ի մէջ ազգաց, արհամարհեալ ի մէջ մարդկան։
Կազմեցէք աղեղունս՝՝, լցէք զկապարճս. զի զարթոյց Տէր զոգի թագաւորին Մարաց. զի բարկութիւն՝՝ նորա ի վերայ Բաբելոնի, եւ ջնջեսցէ զնա. զի վրէժխնդրութիւն Տեառն է, վրէժխնդրութիւն տաճարի նորա։
Մի՛ երբեք զանգիտիցեն սիրտք ձեր, եւ մի՛ երկնչիք ի համբաւաց զոր լսիցէք յերկրին. զի ի նմին տարւոջ մտցէ լուրն, եւ յետ այնր տարւոյ՝ այլ լուր, եւ անիրաւութիւն յերկրին, առակ ի վերայ առակի՝՝։
Լսելոց էք պատերազմունս եւ համբաւս պատերազմաց. զգոյշ լերուք, մի՛ խռովեսջիք, զի պարտ է լինել այնմ ամենայնի, այլ չեւ է կատարած։